تورم و تاثیر آن بر تقاضا و چشم انداز اقتصادی

مصرف‌کنندگان بالاخره شاهد کاهش قیمت هستند. شاخص قیمت مصرف‌کننده در ماه جولای به طرز تعجب‌آوری نزولی شد (با این که تورم سرفصل در طول ماه ثابت بود)، کوچکترین تغییر ماهانه از می 2020. کاهش شدید قیمت بنزین عامل اصلی کاهش تورم بود. از ابتدای ماه جولای، قیمت هر گالن بنزین معمولی حدود 80 سنت کاهش یافته است. بر خلاف انرژی، تورم مواد غذایی در مسیر طوفانی خود ادامه داد و بالاتر رفت. قیمت مواد غذایی در ماه جولای 1.3 درصد افزایش یافت و تغییر سالانه را به 13.1 درصد رساند که بالاترین نرخ از سال 1979 است.

بدون احتساب غذا و انرژی، تورم هسته 0.3 درصد افزایش یافت. قیمت کالاهای هسته 0.2 درصد افزایش یافت، یک گام کاهشی قابل توجه از افزایش 0.8 درصدی آن در ژوئن. کاهش اندک در کالاهای آموزشی و ارتباطی و پوشاک این رده را به سمت پایین کشاند، در حالی که کالاهای مراقبت پزشکی، مبلمان و نوشیدنی‌های الکلی هر کدام گران‌تر از ماه قبل بودند. در همین حال، خدمات هسته ضعیف تر از حد انتظار 0.4 درصدی افزایش یافت. خدمات حمل و نقل با کاهش قابل توجه در بلیط هواپیما (7.8-٪) و وسایل نقلیه کرایه (9.5-٪) کاهش یافت. گفته می شود، سرپناه همچنان افزایش  خود را نشان می دهد، با افزایش اجاره بها (0.7٪) و اجاره معادل مالکان (0.6٪) در ماه جولای. تا اواخر امسال یا اوایل سال آینده پیک قیمتی مولفه پناهگاهCPI  که تقریباً 30 درصد از شاخص کل را شامل می شود، پیش بینی نمی‌شود.

تلفیق پیامدهای داده‌های تورم نرم‌تر از حد انتظار این هفته با گزارش بسیار قوی NFP هفته گذشته برای مسیر سیاست‌گذاری فدرال رزرو برای بسیاری از افراد مهم است. FOMC روشن کرده است که قبل از تغییر موضع فعلی خود باید شاهد کاهش نرخ تورم بر مبنای پایدار باشد. گزارش CPI این هفته گامی در جهت درست است، اما ما معتقدیم که FOMC گمراه خواهد شد و تا زمانی که نشانه های گسترده‌تری از کاهش تورم را مشاهده نکند، پای خود را از روی پدال افزایش نرخ بهره بر نمی‌دارد. داده‌های ملایم قیمت جولای به خودی خود برای درخواست اقدامات کمتر تهاجمی فدرال رزرو کافی نیست، زیرا هنوز نشانه هایی وجود دارد که کاهش تورم ممکن است کند باشد. رشد اجاره‌بها شروع به کاهش کرده است و هزینه های نیروی کار همچنان با سرعت بالایی در حال افزایش است.

آخرین داده‌های بهره‌وری برای سه‌ماهه دوم حاکی از رشد بدتر از زمان همه‌گیری است، با بهره‌وری غیرکشاورزی با سرعت 4.2 درصدی سالانه در سه‌ماهه دوم به دنبال کاهش 7.4 درصدی در سه‌ماهه اول کاهش یافت. هزینه های هر واحد نیروی کار (ULC)، هزینه نیروی کار تعدیل شده با بهره‌وری، با سرعت سالانه 10.8 درصد در سه ماهه دوم افزایش یافت که دومین افزایش دو رقمی در دو فصل متوالی بود. اساساً، مشاغل برای تولید کمتر به کارگران دستمزد بیشتری می‌پردازند. با وجود نیروی کار به عنوان یکی از بزرگترین هزینه‌ها برای بسیاری از مشاغل و هزینه‌های عملیاتی بالاتر، تعیین قیمت‌های رقابتی را برای مشاغل دشوار می‌کند. به طور گسترده‌تر، نرخ سریعی که کارفرمایان به استخدام ادامه می‌دهند، و تعداد هنوز بالا از کسب و کارهای کوچک که برنامه هایی برای افزایش غرامت گزارش می‌کنند، نشان می دهد که ممکن است فشار بیشتری برای هزینه های نیروی کار وجود داشته باشد. هزینه‌های نیروی کار معمولاً یک منبع چسبنده‌تر برای تورم است و فدرال رزرو به این فشارهای مداوم توجه می‌کند.

در نهایت، داده های قیمت مصرف کننده در ماه جولای تنها یک نقطه داده است. هنگامی که نزول قیمت‌ها را در مقابل پس‌زمینه غافلگیری‌های صعودی قابل توجه در دو ماه قبل در نظر می‌گیریم، داده‌های جولای هنوز تورم را از نظر مادی پایین‌تر نشان نمی‌دهد. علاوه بر این، انتظارات مصرف‌کنندگان برای تورم میان‌مدت تا بلندمدت در اوایل آگوست به 3.0 درصد افزایش یافت و به بالای محدوده دهه گذشته بازگشت. به این ترتیب، ما همچنان انتظار داریم که فدرال رزرو سیاست های سخت گیرانه ای را اعمال کند تا زمانی که رشد دستمزدها کاهش یابد و تورم به طور معنی داری کاهش یابد. به طور خاص، ما شاهد افزایش ۷۵ واحدی نرخ‌های FOMC در نشست سیاست‌های پولی سپتامبر خود هستیم و به دنبال آن در نوامبر ۵۰ واحد و در دسامبر ۲۵ واحد افزایش یافت. تا پایان سال، این محدوده هدف نرخ وجوه فدرال را به 3.75٪ تا4.00٪ افزایش می دهد.

در روز سه‌شنبه این هفته، اختلاف بین بازدهی خزانه‌داری دو ساله و بازدهی خزانه‌داری 10 ساله به 50- واحد رسید که بزرگترین وارونگی بین این دو اوراق از سال 2000 است. اگرچه عمیقا منفی باقی می ماند. چه چیزی باعث این حرکت می شود و چه چیزی در مورد شرایط اقتصادی آینده به ما می گوید؟

منحنی معکوس اغلب به عنوان یک نشانه شوم برای اقتصاد تلقی می شود. وقتی منحنی معکوس می‌شود، به طور کلی نشان می‌دهد که بازارها انتظار دارند نرخ بهره کوتاه‌مدت در کوتاه‌مدت بالاتر از نرخ بهره میان‌مدت و بلندمدت باشد. این به نوبه خود نشان می دهد که فدرال رزرو ممکن است در نهایت نیاز به کاهش نرخ سیاستی خود در واکنش به تضعیف اقتصاد داشته باشد.

در حال حاضر، بازارها برای یک نتیجه در همین راستا قیمت گذاری می شوند. در کوتاه مدت، بازارها برای FOMC قیمت گذاری می شوند تا به افزایش نرخ وجوه فدرال ادامه دهد زیرا بانک مرکزی با تورم بالا مبارزه می کند. از زمان نگارش این مقاله، بازارها تقریباً 63 واحد انقباض در نشست سپتامبر FOMC و 130 واحد انقباض انقباضی تا مارس 2023 قیمت گذاری شده اند. با این حال، تا اواسط سال 2023، بازارهای مالی برای فدرال رزرو قیمت گذاری می شوند تا شروع به کاهش سیاست خود کند. نرخ بازگشت به سطح خنثی تر 2.50٪ یا بیشتر.

در اواخر دهه 1970 / اوایل دهه 1980، زمانی که فدرال رزرو پل ولکر در حال مبارزه با تورم حتی بالاتر از امروز بود، منحنی US10Y-US02Yخزانه داری با بیش از 200 واحد  در عمیق ترین نقطه خود معکوس شد (نمودار). در آن زمان، سیاست های اتخاذ شده توسط FOMC، نرخ وجوه فدرال را تا 20 درصد افزایش داد تا فشارهای تورمی دوره را کوتاه کند. اندکی پس از آن، یک رکود عمیق حاکم شد، تورم کاهش یافت و FOMC در نهایت شروع به کاهش نرخ های بهره کوتاه مدت کرد.

به نظر ما، بسیار بعید است که نرخ 20 درصدی وجوه فدرال و چنین رکود عمیقی در سال 2023 در پیش باشد. با این حال، روایت کلی که توسط منحنی بازده بیان می‌شود با پیش‌بینی موردی پایه ما مطابقت دارد. ما به دنبال این هستیم که FOMC در کوتاه مدت به سیاست های سختگیرانه خود ادامه دهد و انتظار داریم این موضع محدود کننده سیاست پولی باعث ایجاد رکود خفیف در سال 2023 شود. و هنگامی که بازارها قیمت کامل تری نسبت به آن داشتند، منحنی بازده باید دوباره شروع به تند شدن کند.

یکی از بارزترین جلوه های افزایش نرخ فدرال رزرو، تأثیر کندی است که بر فعالیت ساخت و سازهای مسکونی داشته است. این به همان اندازه که در داده های نظرسنجی مشهود است، در اقدامات سختی مانند شروع ساخت و ساز جدید و درخواست مجوزهای ساختمانی مشهود است. داده های تازه در مورد همه این اقدامات روز سه شنبه منتشر خواهد شد.

شاخص اعتماد سازندگان NAHB تا کنون 29 واحد در سال جاری کاهش یافته است، و به غیر از یک دوره کوتاه در طول شروع همه‌گیری، این شاخص در حال حاضر کمتر از هر نقطه دیگری از سال 2015 است. در ژوئیه هشت واحد کاهش یافت و به 55 رسید. کاهش هشت واحدی دیگر در ماه اوت به این معنی است که سازندگان بیشتر شرایط را بد می بینند تا خوب. شروع مسکن 13 درصد از ماه مه کاهش یافته است و بیشتر ضعف در چند خانواده است.

پروانه های ساختمانی در دو ماه از سه ماه گذشته کاهش یافته و از ابتدای سال بیش از 10 درصد کاهش یافته است. اعداد روز سه‌شنبه برای این شاخص پیشرو توسط هر کسی که علاقه‌مند به عملکرد کسب‌وکار ساخت‌وساز در میان نرخ‌های بهره بالاتر است، به دقت رصد خواهد شد.

تولید صنعتی در ماه مه شتاب خود را از دست داد و در ژوئن کاهش یافت. کل تولید صنعتی در ماه ژوئن علیرغم انتظار برای افزایش اندک، 0.2 درصد کاهش یافت.

تولید کارخانه با کاهش 0.5 درصدی در هر یک از دو ماه گذشته بیشتر مقصر است. همه اینها سریع اتفاق افتاد. از بالاترین رکورد در آوریل، سطح تولیدات تولیدی اکنون به سطح سال 2018 بازگشته است.

فعالیت در بخش تولید بزرگتر همچنان تحت فشار است، همانطور که در شاخص تولید ژوئیه ISM مشهود است، که سیگنال های متفاوتی داشت. با سرد شدن تولید، هر چند قیمت های پرداخت شده به شدت کاهش یافت، جزء سفارشات جدید بیشتر به محدوده انقباض سقوط کرد.

مشکلات تامین کمتر بد است. مولفه تحویل تامین کننده به 55.2 کاهش یافت که کمترین میزان از قبل از COVID. ما مدت‌هاست که بر این عقیده بوده‌ایم که مسیر رشد پایدارتری برای تولید ممکن است امروز تضمین شود، حتی با وجود اینکه فعالیت‌ها در میان هزینه‌های مواد و استقراض بالاتر تحت فشار هستند. داده‌های اخیر بیان کردن آن را دشوارتر کرده است.